Önce çiğdemleri ezdik,
Toprağı unuttuk, betona taptık,
Sonra bülbülleri susturduk.
Şimdi şehirlerde yankılanır
Çaresiz siren sesleri.
Daha çok yanacak, küle dönecek
Yeşilin anısı, toprağın sesi.
Daha çok kaybolacak, yitecek
Çocukların neşesi, hayatın rengi.
Daha çok unutulacak, silinecek
Baharların o sihirli nefesi.
Baharların Yası
Bir yanıt yazın