Terk edilmiş bir salıncakta
Sessizce sallanır kalbim, bir yaprak gibi
Sonbaharın acımasız rüzgarıyla savrulur
Hatıraların tozlu yollarında kaybolur
Ve erir yalnızlığı, yavaşça.
Belki de hiç sevmedin beni
Sadece alışkanlığın esiriydin
Yoksa neden bu kadar kolaydı gitmek?
Bırakıp ardında bir enkazı.
Şimdi sensizlik
Bir boşluk sadece
Acısı diner elbet.
Bir yanıt yazın