Aynadaki Yabancı

Sıradan bir sabah, aynaya baktım
Gözlerim tanıdık, suretim yabancı
Bu kim? Ben miyim gerçekten bu aynadaki
Yüzüme sinmiş bir hüzün, bir yorgunluk var
Anılar bir film şeridi gibi geçerken içimden
Kayıp giden yılların izlerini görüyorum
Kim bilir neler yaşadım, neler atlattım
Ve kim bilir daha neler bekliyor beni

Belki de bu paralel bir evrenin yansımasıdır
Belki de ben değilim o aynadaki kişi
Belki de bambaşka bir hayat yaşıyor o
Farklı kararlar, farklı yollar, farklı bir kader
Kim bilir hangi sevinçleri tadıyor, hangi acıları çekiyor
Acaba o da benim gibi aynaya baktığında
Kendini yabancı hissediyor mudur?
Belki de o da bir arayış içinde, bir boşlukta
Ve belki de o da benim gibi bir çıkış yolu arıyor
Paralel evrenler arasında kaybolmuş bir ruh
Aynalar sonsuzluğa açılan birer kapı mı?

Serap mı gördüm?
Bu gerçek mi düş mü?
Yoksa ben delirdim mi?

Aynadaki yabancı, beni izliyor
Gözlerinde bir soru, bir merak
Kimim ben onun için?
Ne ifade ediyorum?
Belki de o da beni anlamaya çalışıyor
Tıpkı benim onu anlamaya çalıştığım gibi
Ve belki de en sonunda anlayacağız ki
Aynadaki yabancı, aslında hep bendim.