Yıllar geçer, kül olur anılar,
Savrulur rüzgarda, birer yaprak misali.
Yüzlerdeki çizgiler anlatır geçen zamanı,
Gözlerdeki ışıltı söner, kalır geriye bir hüzün.
Ateşler yakılır, söner sonra, dumanı tüter,
Geçmişin izleri silinir, yenileri eklenir.
Hatıralar canlanır bir an, sonra kaybolur sislerde,
Hayat bir nehir gibi akar, durulmaz, dinmez.
Yürekte saklı kalır acılar, tatlı hatıralar,
Bir şarkı duyulur, bir resim belirir gözünde.
O anlar geri gelmez, sadece birer anı olarak kalır,
Zamanın acımasızlığı unutulmaz, hep hissedilir.
Bir yangın başlar içimde, anılar alevlenir,
Küle döner umutlar, kaybolur hayaller.
Rüzgar eser, savurur külleri diyarlara,
Yepyeni başlangıçlar, yepyeni umutlar doğar.
Geçmişin izleri silinir, geleceğe umutla bakılır,
Ateşin anısı kalır sadece, yürekte bir sızı.
Ateş
Bir şehir yanar, anılar silinir,
Yeniden başlar her şey, küllerinden doğar.
Gözlerdeki yalanlar, yüzlerdeki maskeler düşer,
Gerçekler ortaya çıkar, çıplak ve acımasız.
Bir umut belirir ufukta, bir ışık hüzmesi parlar,
Küllerin arasından bir çiçek filizlenir, umudu temsil eder.
Ateş temizler, arındırır, yeniler,
Yeniden doğuşun simgesi olur, geleceğe ışık tutar.
Ateşin anısı, bir ders olur, unutulmaz,
Hayat devam eder, acısıyla tatlısıyla.
Bir ateş yakılır, anılar canlanır yeniden,
Geçmişin gölgesi düşer üzerimize, hüzün kaplar içimizi.
Kaybedilenler için yakılır ağıtlar,
Umutlar yeşerir, geleceğe dair düşler kurulur.
Ateşin dansı başlar, alevler yükselir gökyüzüne,
Yüzlerdeki çizgiler derinleşir, gözlerdeki anlam artar.
Her alev, geçmişten bir anı, geleceğe bir umut taşır,
Ateşin sıcaklığı sarar ruhumuzu, huzur verir içimize.
Ateşin anısı, bir miras olur, gelecek nesillere aktarılır.
Anılar, birer yıldız gibi parlar gökyüzünde,
Ateşin sıcaklığı, bir umut ışığı olur karanlıkta.
Unutulmaz anlar yaşanır, hayatın anlamı çözülür,
Ateş ve anı, ayrılmaz bir bütün, sonsuz bir döngü.
Geçmişin izleri silinmez, geleceğe yön verir,
Ateşin anısı, sonsuza dek yaşar içimizde.
Yakar geçer.
Bir yanıt yazın