Yüreğimde derin bir vadi,
Sessizliğin yankısı,
Yalnızlığın tadı.
Eskiden coşkun seller akar dururdu,
Şimdi kurumuş toprak, çatlak dudaklar.
Aşkın izleri, silinmez hatıralar,
Her kaya parçasında bir anı saklı,
Umutsuzluğun rüzgarı eser durur,
Gözyaşlarım düşer kumlara bir bir,
Bekleyişin sancısı, dinmeyen bir sızı.
Belki bir gün yağmur yağar,
Yeşerir yeniden bu kanyonlar,
Aşkın çiçeği açar usulca,
Yeniden filizlenir umutlar.
Aşkın Kanyonları
Bir yanıt yazın