Yalan yankılardı en derin hisler,
Sahte bir aynada aradım kendimi.
Her sözcük zehirli bir ok gibiydi,
Sessizlik en büyük aldanıştı belki de.
Çünkü dilden dökülen her hece,
Gerçeği örten bir perdeydi sadece.
Yüreğim kandırılmış bir çocuk gibi.
Gözler kör, kulaklar sağır,
Aldanmak ne acı bir zehir.
Sessiz çığlıklar yükselirken,
Yalanlar taht kurar derinden.
Bir yanıt yazın