Bir an, bir yankıyla kayıp kayıp
-Kendimi evimde unutacağım.-
Bir yüzleşmeyle dinmeyecek merakım, sezinledim
Kaçıp saklanacağım.
Çağ bilgi çağıdır, şüphe yok
Bir yanımda hatıralar, bir yanımda kuşkular
Ekran parıltıları büsbütün aydınlatır yalnızlığımı
Anılar daha uzaklaşır
Bir sığınak arar gibi kalabalıklardan, içgüdüsel
Sessiz bir kabullenişe hasretim.
Bir gün kaçıp saklanacağım
-Sesler çoğalsın, kimlikler karışsın, kimlikler…-
Yüzümü bir tanıdık gülümseme okşasın, belirsiz
İnandırıcı bir masalın ardından, resimsiz
Hayallerim sanal bir evrende son bulsun
Deneyimlemiş bir çift kararsız göz önünde.
Kendimle baş başa çekilmez oluyor varlığım
Her yüzün ayrı ayrı yansımasını aralasam aynasında
Diyarı gurbette yersiz bir aidiyet
Kimsesiz bir bakış uzak semtlerin birinde
En uzak sıcaklıklar,
En yakın anlarda, yabancı
Ve bir internet kafede bir gece
Görünüp kaybolsam…
Nasıl ifade etmeli bilmiyorum?
Her yansımadan pay alırken.
Akseden yabancılığın suları çağlar şimdi
Görüntüler dökülür sonsuza içimizden.
Bir gün, bir bankta otururken, seziyorum
Bir ışık hızla dokunacak belleğime
Bir sanrı, bir özlem, bir siluet
Kendimi evimde unutacağım.
Pikseller dağılacak, algılar karışacak
Bir belirsizlik, bir uyanış ve bir sessizlik olacak
Gerçek ve kurgu kokularıyla,
Uğultulu bir hayal kırıklığı içinde, yıllar için
Kaçıp saklanacağım.
Bir yanıt yazın